Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011



2.2 ΘΡΥΜΠΑ
ΤΑΞΗ: Lamiales
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ: Labiateae (Lamiaceae), Χειλανθή
Γένος: Satureja
Είδος: Thymbra
Η θρύµπα ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών.  Συναντάται και  µε τις
ονοµασίες Θρούµπι, Θύµπρι, Θύµπρος, Μελιτζίνι (Ανάση,1976).
Μικρός θάµνος, µε ύψος 30 cm, κορµό ξυλώδη, διακλαδιζόµενο ύψους 30 cm, Από
τα κύρια κλαδιά φυτρώνουν οι ξυλώδης κλαδίσκοι, τετράγωνοι (Ανάση, 1976)
Τα φύλλα είναι παχιά σκληρά µε µαύρα στίγµατα σαν τρίχες. Τα άνθη 2 -4 στάχεις
ροδόχροα στους τελευταίους σπονδύλους των βλαστών.  Οι σπόροι είναι  µικροί
αυγοειδούς σχήµατος µε χρώµα καστανό ανοιχτό, µε ευχάριστη οσµή (Ανάση, 1976).
Η θρύµπα είναι φυτό ενδηµικό της Ελλάδας και φυτρώνει σε βράχους και πλαγιές,
σε υψόµετρο από 0-1600m.
Συναντάται ως φαρµακευτικό, µελισσοτροφικό και αρτυµατικό φυτό.
Ο Απόλλων ο θεός του αρχαίου κάλλους, ονοµαζόταν και θύµβραιος και θύµβριος.
Το ιερό του Θυµβραίου Απόλλωνα βρισκόταν στην πόλη Θύµβρα,  κοντά στην Τροία.
Ίσως η ονοµασία να απηχεί την τοπική λατρεία του ωραίου θεού.
Ο Θεόφραστος το αναφέρει ως θύµβρα ή θύµβρον και κατά το ∆ιοσκουρίδη
χρησιµοποιείτο για την παρασκευή του  “θρυµβίτου οίνου”.  Αυτή η χρήση του έφτασε
µέχρι τις  µέρες  µας όπου χρησιµοποιείται στο  µούστο.  Κατά τη ρωµαϊκή εποχή,
σύµφωνα µε την µαρτυρία του Κολουµέλα αρωµάτιζε σχεδόν κάθε πιάτο.
Το Βυζαντινό Αγιοζούµι: Στα βυζαντινά χρόνια έφτιαχναν µια πολύ γνωστή σούπα
την οποία αρωµάτιζαν µε θρούµπι µόνο. Ήταν η σούπα των καλόγερων (Ψιλάκης, )Στην
Φλώριδα της Αµερικής την καλλιεργούν σε κήπους (Ανάση, 1976).
Εκτός από τα άνθη και τα φύλλα χρησιµοποιείται και το αιθέριο έλαιο όπου δίνει
το φυτό. Όπου  µε τις  µεθόδους όπου έχουν περιγραφεί    µπορεί να παραληφθεί από τα
φύλλα και τα άνθη του φυτού.
23 Θεωρείται ότι φτίαχνει το στοµάχι. Επίσης χρησιµοποιείται και για τον πονόλαιµο,
όπως και στους πόνους στα δόντια. Η Οµοιοπαθητική ιατρική παρασκευάζει από το νωπό φυτό ένα υγρό εκχύλισµα που καταπραΰνει τον βήχα (Μπαζαίος, 2002)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου